Profilaktyka i uzupełnianie niedoborów wapnia i magnezu w organizmie.

Dorośli i młodzież: 15 ml 2-3x/dobę. Jeżeli lekarz nie zaleci innego dawkowania: dzieci 2-6 lat: 5 ml 2-3x/dobę, dzieci 6-12 lat: 10 ml 2-3x/dobę.

Syrop należy dawkować przy pomocy dołączonej do opakowania miarki.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Podwyższone stężenie wapnia we krwi (hiperkalcemia). Podwyższone stężenie magnezu we krwi (hipermagnezemia). Zwiększone wydalanie wapnia w moczu (hiperkalciuria). Kamica nerkowa lub ciężka niewydolność nerek.Blok przedsionkowo-komorowy. Miastenia (myasthenia gravis). Zaburzenia wchłaniania, biegunka, galaktozemia.

U pacjentów z niewydolnością nerek oraz u osób leczonych dużymi dawkami wit. D należy monitorować stężenie wapnia we krwi. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować produktu. Produkt nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Wysokie dawki wapnia lub magnezu przyjmowane wraz z glikozydami naparstnicy lub antagonistami wapnia mogą wywołać poważne zaburzenia czynności serca. Wapń znacznie zmniejsza wchłanianie tetracyklin oraz chinolonów, lewotyroksyny, nitrofurantoiny, bisfosfonianów, chloropromazyny, penicylaminy, leków obniżających krzepliwość krwi pochodnych hydroksykumaryny i związków fluoru. Dlatego zaleca się, aby odstęp pomiędzy przyjęciem syropu oraz wymienionych leków wynosił 2-3 h. Leki moczopędne z grupy tiazydów zmniejszają wydalanie, a wit. D zwiększa wchłanianie wapnia.

Produkt stosowany w zalecanych dawkach nie wykazuje szkodliwego działania.

Rzadko występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe (zaparcia, biegunka).

Przedawkowanie może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Wystąpienie hiperkalcemii jest mało prawdopodobne, z wyjątkiem pacjentów leczonych dużymi dawkami wit. D. Postępowanie przy przedawkowaniu polega na obniżeniu stężenia wapnia we krwi, np. przez doustne podawanie fosforanów.

Wapń jest niezbędny w wielu procesach fizjologicznych oraz jest składnikiem budulcowym organizmu. Stanowi około 1,5% mc. Na szkielet przypada 99% całkowitej zawartości wapnia w organizmie. Zachowanie właściwego stężenia jonów wapnia w osoczu jest niezbędne do utrzymania prawidłowego krzepnięcia krwi, kurczliwości mięśni, przewodnictwa nerwowego i czynności błon komórkowych. Wapń zmniejsza także przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, działając przeciwwysiękowo i przeciwobrzękowo. Magnez uczestniczy w wielu procesach metabolicznych w komórce. Bierze udział w syntezie i wykorzystaniu związków bogatoenergetycznych. Jest niezbędny w reakcjach enzymatycznych zależnych od ATP-azy, w przemianie węglowodanowej, kwasów tłuszczowych, syntezie białek i kwasów nukleinowych. Bierze udział w podziale komórek, jest stabilizatorem błon i organelli komórkowych. W wielu procesach jony magnezu współdziałają z jonami wapnia, np. w procesie syntezy ATP i wytwarzania energii, syntezie białek i kwasów nukleinowych, skurczu mięśni i przewodnictwie nerwowym. Magnez wpływa na działanie mięśnia sercowego i na naczynia krwionośne, regulując napływ jonów do cytoplazmy. Działa bezpośrednio przeciwskurczowo na mięśniówkę naczyń.

100 ml syropu zawiera: 29,4 g wapnia glukonolaktobionianu bezwodnego i 6,4 g wapnia laktobionianu dwuwodnego, co odpowiada 2,312 g jonów wapnia oraz 5,0 g magnezu mleczanu dwuwodnego, co odpowiada 0,5096 g jonów magnezu.