Wskazania
Zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, określane jako zespół jelita drażliwego. Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego oraz dróg żółciowych: biegunka, zaparcia, bóle brzucha, stany skurczowe jelit.
Dawkowanie
Dorośli. Dawka wynosi zwykle 1 dozownik o poj. 15 ml zaw. - 3x/dobę. W wyjątkowych przypadkach dawkę dobową można zwiększyć do 6 dozowników o pojemności 15 ml zaw. Dzieci. Zazwyczaj stosuje się dawkę 1 ml/kg mc./dobę w 2-3 dawkach podzielonych. Przy każdym podaniu dawkę odmierza się w zależności od mc. dziecka. Dozownik wyskalowany jest w ml. Każda jednostka podziałki na dozowniku odpowiada 0,5 ml, tj. ilości, którą podaje się jednorazowo na 0,5 kg mc.; np. kreska z zaznaczoną liczbą 10 odpowiada dawce podawanej jednorazowo dziecku ważącemu 10 kg. Zaleca się przelać zawartość dozownika do butelki z pokarmem, na łyżkę lub do szklanki i natychmiast podać dziecku lek do wypicia. U niemowląt zawartość dozownika można dodać do but. z wodą lub mlekiem. Przykładowe dawkowanie: poniżej 6 m-cy: 2,5 ml zaw. 2-3x/dobę, od 6 do 12 m-cy: 5 ml zaw. 2x/dobę, od 1 do 5 lat: 5 ml zaw. 3x/dobę, powyżej 5 lat: 10 ml zawiesiny 3x/dobę.
Uwagi
Zaleca się przelać zawartość dozownika do butelki z pokarmem, na łyżkę lub do szklanki i natychmiast podać dziecku lek do wypicia. U niemowląt zawartość dozownika można dodać do butelki z wodą lub mlekiem. Produkt leczniczy, po sporządzeniu zawiesiny, podaje się wyłącznie doustnie.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Fenyloketonuria.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
U osób chorych na cukrzycę należy uwzględnić zawartość sacharozy w zawiesinie: 600 mg/mL. Produkt leczniczy zawiera sacharozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Lek stosowany zgodnie z zaleconym dawkowaniem nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn oraz nie obniża sprawności psychofizycznej.
Interakcje
Zotepina może zwiększać działanie antycholinergiczne trimebutyny. Trimebutyna przedłuża i nasila działanie d-tubokuraryny. Trimebutyna osłabia działanie cyzaprydu. Jednoczesne stosowanie trimebutyny i prokainamidu może nasilać hamujący wpływ nerwu błędnego na przewodnictwo w mięśniu sercowym, co może przejawiać się nadmiernym przyspieszeniem rytmu serca. Jednoczesne stosowanie trimebutyny i leków działających na kanał wapniowy (np. antagoniści wapnia, kaptopryl, rezerpina, midazolam) zmniejsza dokomórkowy napływ jonów wapniowych, co może prowadzić do hamowania skurczu mięśni gładkich jelit.
Ciąża i laktacja
Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego. Brak wystarczających danych, które pozwoliłyby ocenić wpływ trimebutyny podawanej w okresie ciąży na powstawanie wad wrodzonych lub toksyczne działanie na płód. Z tego powodu, jako środek ostrożności, nie zaleca się stosowania trimebutyny podczas pierwszego trymestru ciąży. Nie przewiduje się wystąpienia szkodliwego działania na organizm matki lub dziecka, jednak zastosowanie trimebutyny w czasie II lub III trymestru ciąży należy rozważyć jedynie w razie konieczności. W czasie leczenia trimebutyną można karmić piersią.
Działania niepożądane
Zaburzenia psychiczne: (bardzo rzadko) niepokój. Zaburzenia układu nerwowego: (często) senność, ospałość, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, uczucie ciepła lub zimna, bóle głowy, apatia. Zaburzenia ucha i błędnika: (bardzo rzadko) osłabienie słuchu. Zaburzenia serca: (rzadko) zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) suchość w ustach, zaburzenia smaku, biegunka, niestrawność, bóle nadbrzusza, odrętwienie ust, nudności, wymioty, zaparcia, uczucie pragnienia. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zaburzenia czynności wątroby; (bardzo rzadko) zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypka; (bardzo rzadko) świąd, pokrzywka, zaczerwienienie, pęcherze, grudki, wysięk, rumień wielopostaciowy. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) zatrzymanie moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (bardzo rzadko) zaburzenia menstruacji, bolesne powiększenie piersi u kobiet, ginekomastia u mężczyzn, ból piersi. Badania diagnostyczne: (rzadko) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (A1AT, AspAT). Istnieje ryzyko reakcji alergicznych ze względu na zawartość żółcieni pomarańczowej (E 110).
Przedawkowanie
W razie podejrzenia przedawkowania leku pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem. Zaleca się płukanie żołądka i leczenie objawowe.
Działanie
Mechanizm działania polega na bezpośrednim oddziaływaniu na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i regulacji zaburzeń czynności motorycznej bez wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. Trimebutyna w odróżnieniu od innych opioidów, takich jak morfina czy kodeina, nie wykazuje selektywności w stosunku do żadnego z trzech typów receptorów opioidowych, dzięki czemu charakteryzuje się zarówno działaniem pobudzającym, jak i hamującym na perystaltykę przewodu pokarmowego. Proces normalizacji czynności motorycznej rozpoczyna się już po 30 minutach od podania leku.
Skład
1 g granulatu do przygotowania zawiesiny doustnej zawiera 7,87 mg trimebutyny.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria D
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Komentarze
[ z 0]