Szczepionka jest zalecana do czynnego uodporniania przeciw poliomyelitis od 6. tyg. życia.

Szczepionka może być podawana od 6. tyg. życia. Schemat szczepienia podstawowego i przypominającego powinien być zgodny z oficjalnymi zaleceniami tj. z Programem Szczepień Ochronnych. W Belgii szczepienie podstawowe szczepionką przeciw poliomyelitis inaktywowaną rozpoczyna się u dzieci powyżej drugiego m-ca życia. Szczepionka może być podawana od 6. tyg. życia. Zaleca się zachowanie 8. tyg. odstępu pomiędzy pierwszą, a drugą dawką szczepionki oraz odstępu 8. miesięcznego pomiędzy dawką drugą a trzecią. Czwarta dawka powinna zostać podana w wieku 6 lat. Następnie zaleca się podawanie dawki przypominającej od 16. rż. i co 10 lat u dorosłych dla osób podróżujących do rejonów endemicznych.

Szczepionka powinna być podawana głęboko domięśniowo, u niemowląt i małych dzieci w przednio-boczną część uda; u starszych dzieci, młodzieży i dorosłych w mięsień naramienny.

Szczepionka jest przeciwwskazana u osób z nadwrażliwością na którykolwiek ze składników szczepionki, neomycynę lub polimyksynę (substancje, które mogą być obecne w ilościach śladowych w szczepionce), a także u osób, u których wystąpiły objawy uczuleniowe po wcześniejszym podaniu inaktywowanej szczepionki przeciwko poliomyelitis. Tak jak w przypadku innych szczepionek, szczepionka nie powinna być podawana osobom w okresie ostrych i ciężkich chorób przebiegających z gorączką. Łagodna infekcja nie jest przeciwwskazaniem do zastosowania szczepionki.

Zasady dobrej praktyki klinicznej wymagają, aby szczepienie poprzedzone było przeprowadzeniem dokładnego wywiadu lekarskiego (ze szczególnym uwzględnieniem poprzednich szczepień i działań niepożądanych, które mogły być nimi spowodowane) oraz badaniem lekarskim. Tak jak w przypadku innych szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, należy zapewnić pacjentom możliwość odpowiedniego natychmiastowego leczenia w przypadku wystąpienia po szczepieniu reakcji anafilaktycznych. Czynna odpowiedź immunologiczna, to znaczy wytwarzanie przeciwciał, może być osłabiona u pacjentów z zaburzeniami odporności wynikającymi np. ze stosowania leków immunosupresyjnych, chorób genetycznych, zakażenia wirusem HIV, a także z innych przyczyn. Szczepionka powinna być ostrożnie stosowana u osób z trombocytopenią lub zaburzeniami krzepnięcia. Po podaniu domięśniowym szczepionki może u nich wystąpić krwawienie. Preparat w żadnym przypadku nie powinien być podawany dożylnie. Należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48-72 h w przypadku podawania dawek szczepienia pierwotnego bardzo niedojrzałym wcześniakom (urodzonym <28. tyg. ciąży), szczególnie dotyczy to dzieci, u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego. Z uwagi na znaczne korzyści wynikające ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia ani go odraczać. Preparat nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zgodnie z obecnie przyjętą praktyką w czasie jednej sesji szczepiennej podaje się kilka szczepionek. W przypadku jednoczesnego podawania różnych szczepionek należy podawać je w różne miejsca ciała. Szczepionkę można podawać jednocześnie z innymi szczepionkami zawierającymi antygeny błonicy, tężca i krztuśca (DTP), wirusa zapalenia wątroby typu B oraz Haemophilus influenzae typ b (Hib), jednakże miejsca szczepienia muszą być różne.

Nie ma odpowiednich danych klinicznych na temat stosowania szczepionki w okresie ciąży i karmienia piersią oraz odpowiednich badań na zwierzętach dotyczących wpływu na czynności rozrodcze.

Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) senność. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, wymioty. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) utrata apetytu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) ból, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu podania, gorączka. Zaburzenia psychiczne: (bardzo często) nerwowość, niepokój, nietypowy płacz. Monitorowanie bezpieczeństwa po wprowadzeniu do obrotu. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: bezdech u bardzo niedojrzałych wcześniaków (urodzonych ≤28. tyg. ciąży).

Nie odnotowano żadnych przypadków przedawkowania.

Po zakończeniu szczepienia pierwotnego obejmującego dwie dawki u ponad 99% niemowląt stwierdzono przeciwciała neutralizujące przeciw 3 serotypom wirusa poliomyelitis. U wszystkich niemowląt stwierdzono przeciwciała neutralizujące przeciw 3 serotypom wirusa poliomyelitis po zakończeniu szczepienia pierwotnego obejmującego trzy dawki.

1 dawka szczepionki (0,5 ml) zawiera: 40 jednostek antygenu D inaktywowanego wirusa polio typ 1 (szczep Mahoney), 8 jednostek antygenu D inaktywowanego wirusa polio typ 2 (szczep MEF-1), 32 jednostki antygenu D inaktywowanego wirusa polio typ 3 (szczep Saukett).