Ból i gorączka różnego pochodzenia, np. ząbkowanie, po szczepieniach. Leczenie objawowe stanów grypopodobnych i przeziębienia.

Czopki 50 mg. Lek jest przeznaczony do podawania doodbytniczego u niemowląt. Zalecana dawka jednorazowa wynosi 10-15 mg na kg mc. dziecka. Można podawać 1-2 czopków 3-4x/dobę (maks. 60 mg/kg mc./dobę). Stosować nie częściej niż co 4 h. Czopki 125 mg. Lek przeznaczony do podawania doodbytniczego u dzieci 2-6 rż. Nie przekraczać dawki jednorazowej 10 mg/kg mc. Można podawać 4x/dobę po 1 czopku. Stosować nie częściej niż co 4 h. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 3 dniach, należy skontaktować się z lekarzem. Uwaga: nie stosować równocześnie innych leków zawierających paracetamol.

Nie stosować równocześnie innych leków zawierających paracetamol.

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników produktu leczniczego, ciężka niewydolność nerek i/lub wątroby.

Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością nerek i/lub wątroby. Należy zachować ostrożność stosując paracetamol u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

Aktywatory cytochromów wątrobowych, takie jak karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, omeprazol, rifampicyna mogą zwiększać toksyczność paracetamolu. Probenecyd może opóźniać eliminację paracetamolu i wydłużać jego T_0,5.

Nie dotyczy. Produkt leczniczy przeznaczony jest dla dzieci.

Przy stosowaniu dawek terapeutycznych działania niepożądane są nieznaczne i rzadko występują. Obejmują one: bardzo rzadko mogą wystąpić zmiany w obrazie morfologicznym krwi (trombocytopenia z objawami plamicy trombocytopenicznej), bardzo rzadko przy długotrwałym stosowaniu paracetamolu w dużych dawkach może zwiększyć się ryzyko wystąpienia niewydolności nerek lub wątroby, rzadko mogą wystąpić reakcje uczuleniowe głównie skórne (pokrzywka, rumień, świąd, wysypka).

Przedawkowanie preparatu może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu h objawy takie jak nudności, wymioty, nadmierna potliwość i senność oraz ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna rozwijać się uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie poziomu paracetamolu we krwi. Wysokość tego poziomu w stosunku do czasu, jaki upłynął od spożycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywnie leczenie odtrutkami trzeba prowadzić. Jeśli takie badanie jest niewykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu jest duża, to trzeba wdrożyć bardziej intensywne leczenie odtrutkami: należy podać co najmniej 2.5g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną lub/i metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia ale prawdopodobnie są także pożyteczne po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu w warunkach intensywnej terapii.

Lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, natomiast nie wykazuje działania przeciwzapalnego.

1 czopek zawiera 50 mg paracetamolu.