Dorośli i dzieci powyżej 12 lat. Leczenie hematologicznych i neurologicznych objawów, wynikających z przewlekłego niedoboru wit. B₁, B₆ i B₁₂.

W przypadku, gdy występują ciężkie i dotkliwe objawy, zwykle podaje się 1 wstrzyk. (2 ml) raz/dobę, w celu uzyskania wysokiego stężenia substancji czynnych we krwi. Gdy przeminie faza ostra a także w przypadku lżejszych objawów podaje się 1 wstrzyk. 2-3 razy w tyg. Osoby w podeszłym wieku. Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania. Dzieci i młodzież. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Podanie domięśniowe. Roztw. do wstrzyk. podaje się głęboko domięśniowo w celu uniknięcia działań niepożądanych ze strony układu krążenia.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany w przypadku ciężkich zaburzeń przewodzenia impulsów elektrycznych w sercu i w ostrej niewydolności serca. Ze względu na zawartość alkoholu benzylowego, produktu leczniczego nie wolno podawać noworodkom, a szczególnie wcześniakom. Produktu leczniczego nie wolno stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Dobowa dawka alkoholu benzylowego nie może przekroczyć 90 mg: u dzieci poniżej 3 lat może rozwinąć się zatrucie oraz reakcja anafilaktoidalna. Roztwór do wstrzykiwań powinien być podawany tylko domięśniowo (i.m.), nie dożylnie (i.v.), w celu uniknięcia działań niepożądanych ze strony układu krążenia. W sytuacji przypadkowego podania dożylnego, należy monitorować aktywność serca pacjenta (EKG) lub hospitalizować pacjenta, w zależności od ciężkości występujących objawów ze strony układu krążenia (arytmia, bradykardia). Produkt leczniczy nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Tiamina rozkłada się w roztworach zawierających siarczyny. Inne wit. mogą być inaktywowane w obecności produktów degradacji wit. B₁. Dawka lecznicza wit. B₆ może zmniejszać działanie L-dopy. Występują także interakcje z izoniazydem (INH), D-penicylaminą i cykloseryną. Pozajelitowe podanie lidokainy może nasilać działania niepożądane ze strony serca, jeżeli jednocześnie podawana jest epinefryna i norepinefryna. Obserwowano również interakcje z sulfonamidami. W przypadku przedawkowania miejscowego środka znieczulającego, nie należy stosować jednocześnie epinefryny lub norepinefryny.

Bezpieczna dobowa dawka wit. B₆ stosowana podczas ciąży i w okresie karmienia piersią wynosi 25 mg. Ponieważ produkt leczniczy zawiera 100 mg wit. B₆ w jednej amp. 2 ml, nie może być stosowany podczas ciąży i w okresie karmienia piersią.

Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości (np. wysypka skórna, zatrzymanie oddechu, wstrząs, obrzęk naczynioruchowy). Alkohol benzylowy: reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) zawroty głowy, zaburzenia świadomości. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) tachykardia; (nieznana) bradykardia, arytmia. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) nasilone pocenie się, trądzik, reakcje skórne ze świądem i pokrzywką. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (nieznana) drgawki. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) reakcje systemowe, włączając pobudzenie i/lub depresję OUN (zaburzenia równowagi, zdenerwowanie, uczucie zagrożenia, euforia, splątanie, zawroty głowy, zaburzenia świadomości, szumy uszne, niewyraźne lub podwójne widzenie, wymioty, uczucie zimna lub gorąca, uczucie drętwienia), mogą pojawić się w następstwie szybkiego wstrzyknięcia (przypadkowe wstrzyknięcie dożylne, wstrzyknięcie do dobrze ukrwionych tkanek) lub w wyniku przedawkowania.

Toksyczność tiaminy, pirydoksyny lub cyjanokobalaminy można określić jako bardzo niską. Rozwoju poważniejszych działań niepożądanych spowodowanych przedawkowaniem można spodziewać się tylko po podaniu około 1 g tych substancji. Reakcje związane z przedawkowaniem lidokainy (wysokie stężenie w osoczu) są ogólnoustrojowe i obejmują OUN oraz układ sercowo-naczyniowy. Możliwe działania niepożądane to depresja rdzeniowa, napady toniczne i kloniczne i zapaść sercowo-naczyniowa. Jeśli wystąpi przedawkowanie, lekarz wdroży leczenie objawowe.

Neurotropowe wit. z grupy B stosowane są w leczeniu chorób zapalnych i zwyrodnieniowych nerwów i aparatu ruchowego. Wit. B₁ jest wit. o działaniu hamującym zapalenie nerwów. Jej fosforylowana pochodna,pirofosforan tiaminy (TPP), jako kofaktor karboksylazy reguluje przemianę węglowodanów i jest stosowana w przypadku kwasicy metabolicznej. Wit. B₆ reguluje przemianę białek, tłuszczów i węglowodanów. Wit. B₁₂ jest potrzebna w metabolizmie komórkowym, podczas rozwoju erytrocytów i czynności systemu nerwowego. Wit. B₁₂ jest katalizatorem syntezy kwasów nukleinowych, a tym samym budowy nowych jąder komórkowych. Chlorowodorek lidokainy jest dodany w celu złagodzenia bólu po podaniu leku.

1 ml roztw. do wstrzyk. zawiera: 50 mg pirydoksyny chlorowodorku (wit. B₆), 50 mg tiaminy chlorowodorku (wit. B₁), 0,5 mg cyjanokobalaminy (wit. B₁₂), 10 mg lidokainy chlorowodorku.