Preparat jest wskazany do długotrwałego leczenia osób dorosłych i młodzieży w wieku 16 lat i powyżej z potwierdzonym rozpoznaniem choroby Fabry`ego (niedobór α-galaktozydazy A) z wrażliwą mutacją.

Leczenie produktem leczniczym powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza specjalistę posiadającego doświadczenie w zakresie diagnostyki i leczenia choroby Fabry`ego. Produkt leczniczy nie jest przeznaczony do jednoczesnego stosowania z enzymatyczną terapią zastępczą. Zalecany schemat dawkowania u dorosłych i młodzieży w wieku 16 lat i powyżej wynosi 123 mg migalastatu (1 kaps.) co drugi dzień o tej samej porze dnia. Pominięcie dawki. Produktu leczniczego nie należy przyjmować w ciągu 2 kolejnych dni. W przypadku całkowitego pominięcia dawki w ciągu dnia należy przyjąć pominiętą dawkę produktu leczniczego tylko w przypadku, gdy nastąpi to w ciągu 12 h od normalnej godz. przyjęcia dawki. Jeśli upłynęło ponad 12 h należy wznowić przyjmowanie produktu leczniczego w dniu i porze przyjęcia kolejnej dawki przestrzegając harmonogramu przewidującego dawkowanie co drugi dzień. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w wieku 0-15 lat. Dane nie są dostępne. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie jest wymagana modyfikacja dawki zależnie od wieku. Zaburzenie czynności nerek. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u pacjentów z chorobą Fabry`ego, u których szacowana wartość GFR wynosi poniżej 30 ml/min/1,73 m2. Zaburzenie czynności wątroby. Nie jest wymagana modyfikacja dawki produktu leczniczego u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby.

Do podawania doustnego. Ekspozycja na produkt leczniczy ulega zmniejszeniu o 40%, gdy jest on podawany z pokarmem. W związku z tym nie należy go przyjmować w ciągu 2 h przed i po posiłku. Dla zapewnienia optymalnych korzyści dla pacjenta lek należy przyjmować co 2 dzień o tej samej porze dnia. Kaps. należy połykać w całości. Kaps. nie należy kroić, rozgniatać ani rozgryzać.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Zalecane jest okresowe monitorowanie czynności nerek, parametrów echokardiograficznych i markerów biochemicznych (co 6 m-cy) u pacjentów, u których wdrożono leczenie produktem leczniczym lub zmieniono leczenie na produkt leczniczy. W przypadku znaczącego pogorszenia klinicznego należy rozważyć dodatkową ocenę kliniczną lub przerwanie leczenia produktem leczniczym. Produkt leczniczy nie jest wskazany do stosowania u pacjentów z niewrażliwymi mutacjami. U pacjentów leczonych produktem leczniczym nie obserwowano zmniejszenia białkomoczu. Produkt leczniczy nie jest wskazany do stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, które zdefiniowano jako szacowaną wartość GFR poniżej 30 ml/min/1,73m². Ograniczone dane wskazują, że jednoczesne podawanie pojedynczej dawki produktu leczniczego i standardowej enzymatycznej terapii zastępczej w postaci wlewu powoduje zwiększenie ekspozycji na agalzydazę wynoszące do 5 razy. Badanie wykazało również, że agalzydaza nie ma wpływu na farmakokinetykę migalastatu. Produkt leczniczy nie jest przeznaczony do jednoczesnego stosowania z enzymatyczną terapią zastępczą.

Na podstawie danych in vitro migalastat nie jest induktorem CYP1A2, 2B6 i 3A4. Ponadto migalastat nie jest inhibitorem ani substratem CYP1A2, 2A6, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 i 3A4/5. Migalastat nie jest substratem dla MDR1 ani BCRP, ani nie jest inhibitorem ludzkich transporterów pompy lekowej BCRP, MDR1 i BSEP. Ponadto migalastat nie jest substratem dla MATE1, MATE2-K, OAT1, OAT3 ani OCT2, ani nie jest inhibitorem ludzkich transporterów wychwytu OATP1B1, OATP1B3, OAT1, OAT3, OCT1, OCT2, MATE1 i MATE2-K.

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują antykoncepcji. Dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży są ograniczone. U królików obserwowano toksyczność rozwojową jedynie w dawkach toksycznych dla matki. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy lek jest wydzielany z mlekiem ludzkim. Wykazano jednak, obecność migalastatu w mleku szczurów w trakcie laktacji. W związku z tym nie można wykluczyć ryzyka ekspozycji na migalastat u karmionego piersią niemowlęcia. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie lekiem, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Nie badano wpływu produktu leczniczego na płodność u ludzi. Przemijająca, ale całkowicie odwracalna niepłodność u samców szczurów była związana z leczeniem migalastatem we wszystkich ocenianych dawkach. Pełną odwracalność obserwowano po 4 tyg. od odstawienia leczenia. Podobne obserwacje odnotowano w badaniach przedklinicznych po leczeniu innymi iminocukrami. Lek nie wpływał na płodność u samic szczurów. Produkt leczniczy nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Najczęstszą reakcją niepożądaną był ból głowy, który występował u około 10% pacjentów otrzymujących lek. Zaburzenia psychiczne: (często) depresja. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy; (często) parestezja, zawroty głowy, niedoczulica. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) zawroty głowy pochodzenia błędnikowego. Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) duszność, krwawienia z nosa. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, nudności, bóle brzucha, zaparcia, suchość w ustach, parcie na stolec, niestrawność. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) świąd, wysypka. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) skurcze mięśni, bóle mięśniowe, kręcz szyi. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) białkomocz. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zmęczenie. Badania diagnostyczne: (często) wzrost stężenia fosfokinazy kreatynowej we krwi, zwiększenie mc.

W razie przedawkowania zalecane jest postepowanie ogólne. Najczęstszymi reakcjami niepożądanymi zgłaszanymi przy dawkach produktu leczniczego wynoszących do 1250 mg i 2000 mg były odpowiednio ból głowy i zawroty głowy.

Choroba Fabry`ego jest postępującą chorobą spichrzeniową związaną z chromosomem X, występującą u mężczyzn i kobiet. Mutacje w genie GLA powodujące chorobę Fabry`ego skutkują niedoborem enzymu lizosomalnego α-galaktozydazy A (?-Gal A), który jest wymagany do metabolizmu substratu glikosfingolipidów (np. GL-3, lizo-Gb3). Zmniejszona aktywność α-Gal A jest zatem związana ze stopniową akumulacją substratu w podatnych narządach i tkankach, co prowadzi do zachorowalności i śmiertelności związanej z chorobą Fabry`ego.

1 kaps. zawiera migalastatu chlorowodorek, odpowiadający 123 mg migalastatu.