Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (ang. BPH). Zmniejszenie ryzyka ostrego zatrzymania moczu (AUR) i konieczności leczenia zabiegowego u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich objawami BPH. Informacje na temat skutków leczenia i populacji pacjentów badanych w badaniach klinicznych, patrz ChPL.

Dutasteryd można podawać w monoterapii lub w skojarzeniu z α-adrenolitykiem tamsulosyną (0,4 mg). Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku). Zalecana dawka dutasterydu to 1 kaps. (0,5 mg) przyjmowana doustnie raz/dobę. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Zaburzenia czynności nerek. Nie badano wpływu zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę dutasterydu. Nie przewiduje się konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie badano wpływu zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę dutasterydu, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie dutasterydu jest przeciwwskazane.

Kaps. należy połykać w całości i nie należy ich rozgryzać ani otwierać, ponieważ kontakt z zawartością kaps. może spowodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Kaps. można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Chociaż poprawę objawów można zaobserwować już na wczesnym etapie stosowania, może minąć nawet 6 m-cy, zanim będzie można uzyskać odpowiedź terapeutyczną.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Dutasteryd jest przeciwwskazany u: kobiet, dzieci i młodzieży; pacjentów z nadwrażliwością na inne inhibitory 5-α reduktazy; pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Leczenie skojarzone należy zalecić wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych (w tym niewydolności serca) oraz po rozważeniu wszystkich pozostałych opcji leczenia, w tym monoterapii. Rak gruczołu krokowego i guzy o wysokim stopniu złośliwości. W czteroletnim, wieloośrodkowym, randomizowanym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniu REDUCE oceniano wpływ dutasterydu w dawce 0,5 mg/dobę u pacjentów z wysokim ryzykiem raka prostaty (w tym mężczyzn w wieku od 50 do 75 lat ze stężeniem PSA równym 2,5 do 10 ng/ml i ujemnym wynikiem biopsji gruczołu krokowego 6 m-cy przed włączeniem do badania) w porównaniu z placebo. Wyniki tego badania ujawniły większą częstość występowania raka gruczołu krokowego w skali Gleasona 8-10 u mężczyzn leczonych dutasterydem (n=29, 0,9%) w porównaniu z placebo (n=19, 0,6%). Związek między dutasterydem a rakiem gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 w skali Gleasona nie jest jasny. Dlatego mężczyźni przyjmujący dutasteryd powinni być regularnie badani pod kątem raka gruczołu krokowego. Swoisty antygen sterczowy (PSA). Stężenie swoistego antygenu prostaty (PSA) w surowicy jest ważnym elementem wykrywania raka prostaty. Dutasteryd powoduje zmniejszenie średniego stężenia PSA w surowicy o około 50% po 6 m-cach leczenia. U pacjentów otrzymujących dutasteryd, po 6 m-cach leczenia dutasterydem należy ustalić nową wartość wyjściową PSA. Następnie zaleca się regularne monitorowanie wartości PSA. Jakikolwiek potwierdzony wzrost PSA od najniższego poziomu podczas leczenia dutasterydem może sygnalizować obecność raka gruczołu krokowego lub nieprzestrzeganie przez pacjenta zaleceń dotyczących terapii dutasterydem i musi zostać dokładnie oceniony, nawet jeśli wartości te nadal mieszczą się w normie dla mężczyzn nieprzyjmujących inhibitora 5α-reduktazy. Przy interpretacji wartości PSA dla pacjenta przyjmującego dutasteryd, w celu porównania należy odnieść się do wcześniejszych wartości PSA. Leczenie dutasterydem nie koliduje ze stosowaniem PSA jako narzędzia pomocnego w diagnostyce raka gruczołu krokowego po ustaleniu nowej wartości wyjściowej. Całkowite stężenie PSA w surowicy powraca do wartości wyjściowych w ciągu 6 m-cy od zaprzestania leczenia. Stosunek wolnego PSA do całkowitego PSA pozostaje stały nawet pod wpływem dutasterydu. Jeśli lekarze zdecydują się użyć zawartości procentowej wolnego PSA jako pomocy w wykrywaniu raka gruczołu krokowego u mężczyzn poddawanych terapii dutasterydem, nie wydaje się konieczne korygowanie tej wartości. Przed rozpoczęciem leczenia dutasterydem, a następnie okresowo, u pacjentów należy przeprowadzić badanie palcem odbytnicy, a także inne badania w kierunku raka gruczołu krokowego. Działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego: w dwóch 4-letnich badaniach klinicznych częstość występowania niewydolności serca (wspólna nazwa zgłaszanych zdarzeń, głównie niewydolności serca i zastoinowej niewydolności serca) była nieznacznie większa wśród pacjentów przyjmujących dutasteryd w skojarzeniu z α-adrenolitykiem, głównie tamsulosyną, niż wśród pacjentów niestosujących skojarzenia. Jednak częstość występowania niewydolności serca w tych badaniach była niższa we wszystkich grupach aktywnie leczonych w porównaniu z grupą placebo, a inne dostępne dane dotyczące dutasterydu lub α-adrenolityków nie pozwalają na wyciągnięcie wniosku o zwiększonym ryzyku sercowo-naczyniowym. Nowotwory piersi. W badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu dutasterydu do obrotu rzadko zgłaszano przypadki raka piersi u mężczyzn przyjmujących dutasteryd. Jednak badania epidemiologiczne nie wykazały wzrostu ryzyka wystąpienia raka piersi u mężczyzn podczas stosowania inhibitorów 5-α reduktazy. Lekarze powinni poinstruować pacjentów, aby niezwłocznie zgłaszali wszelkie zmiany w tkance sutka, takie jak guzki lub wydzielina z brodawki sutkowej. Uszkodzone kapsułki. Dutasteryd wchłania się przez skórę, dlatego kobiety, dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami. W przypadku kontaktu z uszkodzonymi kaps., miejsce kontaktu należy natychmiast umyć wodą z mydłem. Zaburzenia czynności wątroby. Nie badano działania dutasterydu u pacjentów z chorobami wątroby. Należy zachować ostrożność podczas podawania dutasterydu pacjentom z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Na podstawie farmakodynamicznych właściwości dutasterydu nie przewiduje się wpływu leczenia dutasterydem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Stosowanie jednocześnie z inhibitorami CYP3A4 i/lub inhibitorami P-glikoproteiny: dutasteryd jest eliminowany głównie poprzez przemiany metaboliczne. W badaniach in vitro wykazano, że głównymi enzymami uczestniczącymi w metabolizowaniu dutasterydu są CYP3A4 oraz CYP3A5. Nie przeprowadzono formalnych badań interakcji dutasterydu z silnymi inhibitorami CYP3A4. Jednakże, w populacyjnych badaniach farmakokinetycznych stwierdzono zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy odpowiednio o około 1,6 do 1,8 raza u niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących równocześnie werapamil lub diltiazem (umiarkowane inhibitory CYP3A4 i inhibitory P-glikoproteiny) w porównaniu z innymi pacjentami. Długotrwałe stosowanie dutasterydu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np.: rytonawir, indynawir, nefazodon, itrakonazol, ketokonazol przyjmowane doustnie) może spowodować zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy. Zwiększona ekspozycja na dutasteryd prawdopodobnie nie powoduje dalszego hamowania aktywności 5-α reduktazy. Należy jednak brać pod uwagę zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Zahamowanie CYP3A4 powoduje wydłużenie okresu półtrwania, w wyniku czego uzyskanie stanu stacjonarnego w leczeniu skojarzonym może trwać dłużej niż 6 m-cy. Przyjęcie 12 g cholestyraminy godzinę po podaniu pojedynczej dawki 5 mg dutasterydu nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu. Dutasteryd nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny i digoksyny. Zjawisko to wskazuje, że produkt leczniczy nie hamuje/nie aktywuje CYP2C9 ani glikoproteiny P. W badaniach in vitro oceniających interakcje wykazano, że dutasteryd nie hamuje enzymów CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4. W badaniu obejmującym małą liczbę zdrowych mężczyzn (n=24) dutasteryd stosowany przez 2 tyg. w dawce 0,5 mg/dobę nie wywierał wpływu na farmakokinetykę tamsulosyny ani terazosyny. W badaniu tym nie stwierdzono również oznak interakcji farmakodynamicznych.

Produkt jest przeciwwskazany u kobiet. Podobnie jak inne inhibitory 5-α reduktazy, dutasteryd hamuje przekształcanie testosteronu do dihydrotestosteronu, przez co, podawany kobietom w ciąży, może potencjalnie hamować rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie stężenia dutasterydu stwierdzono w nasieniu pacjentów przyjmujących dutasteryd w dawce 0,5 mg/dobę. Nie wiadomo czy w przypadku, gdy kobieta w ciąży ma kontakt z nasieniem mężczyzny leczonego dutasterydem wystąpi niekorzystny wpływ na płód płci męskiej (największe ryzyko istnieje w pierwszych 16 tyg. ciąży). Tak jak w przypadku stosowania wszystkich inhibitorów 5-α reduktazy, w celu uniknięcia kontaktu z nasieniem, zalecane jest stosowanie prezerwatywy przez mężczyznę, którego partnerka jest lub może być w ciąży. Nie wiadomo czy dutasteryd przenika do mleka ludzkiego. Zgłaszano przypadki wpływu dutasterydu na cechy nasienia (zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników) u zdrowych mężczyzn. Nie można zatem wykluczyć obniżenia płodności u mężczyzn.

U około 19% pacjentów, spośród 2167 mężczyzn przyjmujących dutasteryd podczas trwających dwa lata badań III fazy kontrolowanych placebo, obserwowano zdarzenia niepożądane produktu leczniczego w pierwszym roku leczenia. W większości były to objawy o lekkim lub umiarkowanym nasileniu i dotyczyły układu rozrodczego. W kolejnych dwóch latach, podczas kontynuacji tych badań, prowadzonej na zasadzie otwartej próby, nie stwierdzono zmian w profilu działań niepożądanych. Badanie REDUCE wykazało większą częstość występowania raka stercza o stopniu zaawansowania 8-10 punktów w skali Gleasona u pacjentów leczonych dutasterydem w porównaniu z grupą placebo. Nie ustalono czy na wyniki badania miało wpływ działanie dutasterydu prowadzące do zmniejszenia objętości stercza czy czynniki związane z badaniem. Zgłaszano następujące przypadki podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu: rak gruczołu piersiowego u mężczyzn, szczegóły patrz ChPL.

W badaniach na ochotnikach podawanie dutasterydu w pojedynczej dawce dobowej do 40 mg (80-krotność dawki leczniczej) przez 7 dni nie wywołało istotnych działań niepożądanych. W badaniach klinicznych dawka 5 mg/dobę stosowana przez 6 m-cy nie powodowała innych zdarzeń niepożądanych niż obserwowane w grupie przyjmującej produkt leczniczy w dawce 0,5 mg/dobę. Nie ma specyficznego antidotum, dlatego w przypadku podejrzenia przedawkowania zaleca się zastosowanie leczenia objawowego.

Dutasteryd zmniejsza stężenie dihydrotestosteronu (DHT) w surowicy poprzez hamowanie obu typów izoenzymów (1 i 2) 5-α reduktazy, które biorą udział w konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu.

1 kaps. miękka zawiera 0,5 mg dutasterydu.