Bóle różnego pochodzenia: bóle głowy; bóle mięśniowe, stawowe i kostne; bolesne miesiączki; bóle zębów. Gorączka w przebiegu przeziębienia lub grypy.

Dzieci w wieku 6-12 lat: u dzieci przelicza się dawkę na mc. i stosuje jednorazowo dawkę 10-15 mg/kg mc. Zazwyczaj stosuje się 0,5 tabl. co 4-6 h, nie częściej niż 4x/dobę. Nie należy stosować więcej niż 3 tabl./dobę. Maks. dawka dobowa wynosi 65 mg/kg mc. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 1-2 tabl. co 4-6 h. Nie stosować więcej niż 8 tabl./dobę. Maks. dawka dobowa paracetamolu dla dorosłych podczas leczenia krótkotrwałego wynosi 4 g a podczas leczenia długotrwałego 2,6 g. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 5 dni lub gorączka występuje przez czas dłuższy niż 3 dni, ulega nasileniu lub pojawiają się inne objawy, należy przerwać leczenie i zasięgnąć porady lekarza.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Choroba alkoholowa.

W czasie stosowania paracetamolu nie należy jednocześnie spożywać alkoholu. Niewskazane jest jednoczesne stosowanie kilku preparatów zawierających paracetamol (acetaminofen), ponieważ może dojść do przedawkowania. Stosować ostrożnie u osób z niewydolnością wątroby i nerek. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie spożywających alkohol. Poniżej 5% pacjentów uczulonych na pochodne kwasu salicylowego może być również uczulonych na paracetamol. Paracetamol nie powoduje zaburzenia sprawności psychofizycznej, zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Paracetamol zwiększa siłę działania leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny i indandionu oraz potęguje działanie kofeiny. Metoklopramid przyspiesza, a skopolamina opóźnia wchłanianie paracetamolu z przewodu pokarmowego (dotyczy podawania doustnego). Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, leki nasenne i alkohol, stosowane z paracetamolem, mogą spowodować uszkodzenie wątroby. Podawanie paracetamolu jednocześnie z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi u pacjentów z niewydolnością nerek może nasilać chorobę nerek.

Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że paracetamol nie powoduje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów i noworodków. Paracetamol można stosować podczas ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną zalecaną dawkę, przez możliwie jak najkrótszy czas i jak najrzadziej Paracetamol przenika do mleka kobiecego. Z dostępnych danych wynika, że karmienie piersią nie jest przeciwwskazaniem do zastosowania paracetamolu.

W przypadku stosowania paracetamolu w zalecanych dawkach występują bardzo rzadko. Mogą pojawić się: odczyny alergiczne: świąd, pokrzywka, wysypka, rumień; zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty; upośledzenie czynności wątroby i nerek; sporadycznie: methemoglobinemia, agranulocytoza, małopłytkowość.

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie paracetamolu może spowodować w ciągu kilku do kilkunastu godzin objawy takie jak nudności, wymioty, nadmierną potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty, jeśli od zażycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Warto podać doustnie 60-100 g węgla aktywowanego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie paracetamolu we krwi. Wartość stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od zażycia jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywnie prowadzić leczenie odtrutkami. Jeśli takiego badania nie można wykonać, a prawdopodobna dawka paracetamolu była duża, trzeba wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami: należy podać co najmniej 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną lub/i metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne i po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii.

Paracetamol jest lekiem o działaniu przeciwgorączkowym i przeciwbólowym, natomiast nie wykazuje działania przeciwzapalnego, gdyż nie hamuje syntezy prostaglandyn w tkankach obwodowych. Z tego samego powodu paracetamol nie wpływa na proces krzepnięcia krwi. Mechanizm działania przeciwgorączkowego związany jest z hamowaniem syntezy prostaglandyn w OUN, natomiast mechanizm ośrodkowego działania przeciwbólowego nie jest dokładnie znany.

1 tabl. zawiera 500 mg paracetamolu.