Leczenie braku łaknienia (anoreksji) lub utraty mc. będącej wynikiem choroby nowotworowej lub zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS).

Dorośli. Doustnie 10-20 ml (400-800 mg) raz/dobę. Zaleca się kontynuowanie leczenia zaw. doustną co najmniej przez 2 m-ce. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma wystarczającej liczby danych dotyczących badań klinicznych megestrolu octanu u pacjentów w wieku 65 lat i starszych, aby stwierdzić, czy działa on inaczej niż u młodszych pacjentów. Na podstawie doświadczenia klinicznego nie stwierdzono różnic w jego działaniu u pacjentów w podeszłym wieku i młodszych. Zaleca się ostrożny dobór dawki u osób w podeszłym wieku. Ze względu na częściej występujące zaburzenia czynności wątroby, nerek lub serca, jak również choroby współistniejące i stosowanie innych leków, leczenie zwykle się rozpoczyna od dawek z dolnej granicy zakresu dawkowania. Megestrolu octan jest głównie wydalany przez nerki. Z tego powodu ryzyko wystąpienia jego działania toksycznego może być większe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku pogorszenie czynności nerek jest bardziej prawdopodobne, należy zachować ostrożność w czasie ustalania dawki. Może być także przydatne monitorowanie czynności nerek. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności zaw. doustnej u dzieci i młodzieży.

Przed podaniem zawiesinę należy dokładnie wymieszać.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Okres ciąży i karmienia piersią. Choroba zakrzepowo-zatorowa.

Stosować ostrożnie u pacjentów z zakrzepowym zapaleniem żył w wywiadzie. U pacjentów z cukrzycą może wystąpić zwiększone zapotrzebowanie na insulinę. Podczas leczenia lub po odstawieniu preparatu mogą wystąpić objawy łagodnego zahamowania czynności nadnerczy. W przypadku nagłego odstawienia leku mogą wystąpić: hipotonia, nudności, wymioty, zawroty głowy czy osłabienie. Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci - nie zaleca się stosowania. Preparat zawiera niewielkie ilości etanolu (alkoholu), mniej niż 100 mg w 20 ml zawiesiny. Preparat zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego leku. Nie jest znany wpływ megestrolu octanu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie stwierdzono oddziaływania preparatu z innymi lekami.

Nie należy stosować zaw. w czasie ciąży. Liczne doniesienia sugerują możliwość potencjalnego uszkadzającego wpływu leków tej grupy na płód w przypadku stosowania ich w pierwszych czterech miesiącach ciąży. W okresie stosowania zaw. należy pacjentkom zalecić stosowanie skutecznych metod zapobiegających zajściu w ciążę. W czasie stosowania zaw. pacjentka nie powinna karmić piersią.

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy): (nieznana) szybki przyrost masy guza. Zaburzenia endokrynologiczne: (nieznana) niewydolność nadnerczy, objawy przypominające zespół Cushinga, zespół Cushinga. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) cukrzyca, zaburzenia tolerancji glukozy, hiperglikemia, zwiększone łaknienie. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) zmiany nastroju. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) zespół cieśni nadgarstka, letarg. Zaburzenia serca: (nieznana) niewydolność krążenia. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) zakrzepowe zapalenie żył, zatorowość płucna, nadciśnienie tętnicze, uderzenia gorąca do głowy. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) duszność. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia; (nieznana) zaparcie. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypka; (nieznana) łysienie. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) częstomocz. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) krwawienia z macicy, impotencja. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) osłabienie, ból, obrzęki. Badania diagnostyczne: (nieznana) przyrost mc., zatorowość - zatorowość płucna (niekiedy o śmiertelnym przebiegu). W badaniach klinicznych megestrolu octanu u chorych z nabytym zespołem niedoboru odporności nie stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupą pacjentów leczonych i otrzymujących placebo, którzy zgłosili co najmniej jedno działanie niepożądane. Możliwość wystąpienia niedoczynności nadnerczy należy brać pod uwagę u wszystkich pacjentów leczonych lub przerywających długotrwałe leczenie megestrolu octanem. Wskazane może być podanie odpowiednich dawek glikokortykosteroidów.

W badaniach, w których octan megestrolu był stosowany doustnie w dawkach 1600 mg/dobę nie opisywano ciężkich działań niepożądanych. W razie konieczności stosuje się leczenie objawowe.

Syntetyczna pochodna chlormadinonu o silniejszym niż progesteron działaniu gestagennym i antygonadotropowym. Działanie gestagenne megestrolu jest nieco silniejsze od octanu medroksyprogesteronu, noretyndronu, octanu noretyndronu oraz noretynodrelu; nieco słabsze od octanu chlormadinonu oraz wyraźnie słabsze od norgestrelu. Megestrol wywiera słabe, aczkolwiek znaczące, działanie glikokortykoidowe oraz bardzo słabe działanie mineralokortykoidowe. Pozbawiony działania androgennego i estrogennego. Octan megestrolu jest lekiem przeciwnowotworowym stosowanym w leczeniu nowotworów sutka i trzonu macicy. Znanym działaniem octanu megestrolu jest przyrost mc., będący raczej wynikiem zwiększonego łaknienia niż zatrzymania płynów w organizmie. To działanie preparatu zostało potwierdzone w leczeniu braku łaknienia (anoreksja) oraz utraty masy ciała, towarzyszących zespołowi nabytego niedoboru odporności (AIDS) oraz chorobie nowotworowej.

1 ml zawiesiny zawiera 40 mg octanu megestrolu.